Vanmorgen (11/8) rond 6 uur Meijendel in gefietst. Geinig om te voelen als je in de "dalletjes" rijdt het een stuk koeler is dan als je op de wat hoger gelegen "heuveltjes" fietst. Voordat de zon zichtbaar werd een paar foto's van het landschap genomen. Altijd leuk om te zien.Een reebok stond gewoon een paar minuten mij vanaf het fietspad aan te kijken om daarna het struikgewas weer in te lopen. Opvallend was dat er waar ik even stond een Walstropijlstaart vloog.Snel tussen het struikgewas is ie niet te fotograferen. Later lukte het toen er één tussen de bloemen vloog. Een libelle liet zich leuk fotograferen terwijl ie op een paaltje zat.

In de Biesbosch had ik mijn eerste wespspin en eigenlijk ook mijn laatste.Vandaag ( 2 augustus) had ik de mazzel dat een vriendelijke vrouw, in het Haagse, mij wees op een wespspin die door haar tuinman was ontdekt. De wespspin zat tussen de struiken dus alleen recht toe recht aan foto's maken. De achtergrond was daardoor "stengelgroen".In ieder geval leuke foto's kunnen maken van deze spin.

De Reebokken lieten zich deze maand goed zien. Soms met een Reegeit en vaker alleen struinend.Het blijft altijd leuk om de stokken te vergelijken bij de bokken. Je kan daar b.v. de leeftijd van een bok inschatten. Hoe vaker de stokken zijn afgeworpen des te kleiner worden ze.

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een vos op mooie afstand voor de camera heb gehad. Dit vosje heb ik al eerder gezien maar dan ging ie er vandoor als ik dichterbij kwam.Vandaag was het anders en kon ik een paar leuke foto's van dit beestje nemen.

Ik kreeg een tip dat er twee juveniele Buizerds in een park zaten lekker vlak bij mij in de buurt.Ik ben dan ook regelmatig naar dit park gefietst. Je hoorde in het begin mooi waar ze zaten maar gedurende de tijd nam dit steeds meer af waardoor het zoeken werd.Ik heb best leuke en mooie foto's van de twee kunnen nemen terwijl ze op jacht waren of dat ze met hun jachtoefeningen bezig waren. Best apart om te zien.Ik heb hiervan ook twee filmpjes gemaakt die op mijn YouTubekanaal te zien zijn.

Vaak rijd ik langs deze boomholte waarin een zeer schuwe Bosuil zit. Af en toe lukt het me foto's te nemen als ie voor de holte zit. Zodra ie in de gaten heeft dat je interesse voor hem hebt dan verdwijnt ie ook direct weer. Het is een leuke sport om hem dus op de foto te zetten. Deze maand lukte het leuk om foto's van deze Bosuil te maken.

20 juli 2024:Vanmorgen heel vroeg (05.10 uur) lukte het me deze Kerkuil op het plankje voor de nestkast vast te leggen. Het was uiteraard heel donker dus 10.000 ISO, F2.8 en 1/50 sec (uit de hand) had ik op 200 mm nodig om hem nog enigszins redelijk op de foto vast te zetten. Best blij mee want het was me nog niet eerder gelukt een Kerkuil op het plankje vast te leggen.

Deze maand een Reekalf op de foto kunnen zetten. Vrij dicht bij ook. Het Reekalfje stak met zijn moeder het fietspad over en bleef even staan kijken toen ze waren overgestoken. Mooie portretjes van dit reekalfje kunnen maken. Deze maand kon ik het Reekalfje ook op de foto zetten samen met zijn moeder.

Al een jaar of vijf volg ik een Sperwernest. Dit jaar weer drie jongen in dit nest. Alle drie zijn ze uitgevlogen en eigenlijk niet meer in de buurt van het nest aanwezig. Einde Sperwernest voor mij aangezien ik ieder jaar maar één nest volg. Vanmorgen wist ik niet wat ik wilde gaan fotograferen en ik had maar twee uurtjes de tijd. Via een tip ben ik naar een ander nest gegaan. Daar zouden vier jongen uit het ei gekropen zijn. Toen ik bij het nest kwam bleek het nest leeg. Alles weg dus.Ik hoorde wel het geluid van een Sperwerjong en vond op het geluid hoog in een boom een Sperwerjong. Dit jong was bezig met een behoorlijke grote prooi. Er bleken zelfs alle vier de jongen in deze boom te zitten. Gaaf. Een mooi moment vandaag gekozen. De Sperwers vlogen en hupten van tak naar tak en ook werd er gevlogen naar een boom tien meter verderop. Eén keer zag ik een ouder boven het nest vliegen. Ze zullen ook hier niet lang blijven.Leuke foto's van deze jongen kunnen maken.

Alle jongen (5) van het Torenvalkennest in het Westduinpark (flitspaal) zijn uitgevlogen. Deze tijd is het leuk de jongen in het open veld te volgen. Regelmatig rijd ik even langs. De ene keer zie je ze niet en de andere keer weer volop. Er zijn vijf jongen uit het ei gekropen maar ik tel er steeds maar vier. Ze zijn allemaal geringd dus ik zal de ringnummers in de gaten houden om te kijken of ze er alle vijf nog wel zijn. Tot nu toe heb ik onderstaande juveniele Torenvalkjes met de ringnummers LT2, LT3 en LT4 op de foto vast kunnen leggen.Op zoek dus naar de LT1 en de LT5 voor een foto. Aanvulling 01-07-2024: Vandaag heb ik de LT5 en de LT6 kunnen fotograferen. De LT1 is dus kennelijk niet gebruikt. Alle vijf de jongen zijn er nog.

Op zaterdagmiddag, 28 juni 2024, kwam het Colombiaans Vlaggenschip ARC Gloria de haven van Scheveningen binnen lopen. Het zou een spektakelstuk moeten worden dus ik ben naar het Zuiderhavenhoofd gefietst. Vanaf het havenhoofd en vanuit de haven heb ik een aantal foto's en filmpjes gemaakt. De foto's heb ik onder andere op de facebook site van Scheveningen geplaatst wat duizenden likers en honderden opmerkingen opleverde. Leuk. Een aantal van deze foto's.

Op 5 juni is er een reekalfje geboren in Harstenhoek. Vlak na deze bevalling heeft Jan Kuiper de reegeit en het kalfje kunnen fotograferen waarbij onder andere de reegeit het kalfje schoonlikte. Vanaf die datum ben ik regelmatig op zoek geweest naar dit kalfje maar net even meer dan een seconde heb ik het kalfje van bosje naar bosje zien rennen. Helaas toen geen foto kunnen schieten.Gisteravond ben ik weer op zoek gegaan en nog geen tweehonderd meter vanaf de ingang bij Harstenhoek zag ik in het voorbij fietsen een ree(tje) staan grazen. Het bleek het reekalfje te zijn.Van dit reekalfje een paar leuke foto's kunnen waarna hij/zij weer achter de bosjes verdween.Even later zag ik de reegeit en het kalfje op een afstand staan grazen. Leuk. Afvinken maar weer.Bij het bewerken heb ik een zachte focus gebruik omdat ik dit wel bij het kalfje vond horen.

Al rijdende in de Ooijpolder kwam ik een Zwarte Stern kolonie tegen.Een prachtig landschap met touw aan elkaar gebonden broedeilandjes. 

Ik kan best een tijd bezig met Zwaluwen. Snelle vogels die in vlucht moeilijk vast te leggen zijn. Vandaag probeerde ik het weer eens met Boerenzwaluwen. Ik wilde vandaag proberen een vliegende close-up te maken dus een klus want hoe dichter je bij een vogel bent des te sneller moet je handelen. Het was vroeg dus ik hoopte dat  ze niet al te vliegerig waren.Het is gelukt zoals ik het wilde. Vliegbewegingen dichtbij vastleggen van deze Boerenzwaluw.

Vandaag, de 27e mei, fietste ik in Meijendel. Ik kreeg een tip dat er een Grote Bonte Specht jong gevoerd werd door een Koolmeesje. Was het geen Koekoeksjong vroeg ik gekscherend?Nee hoor ga maar kijken en dat deed ik dus.Bij bedoelde boom aangekomen zag ik net een Grote Bonte Specht ouder bij het gat wegvliegen. Ik ging tussen het groen staan en wachtte af. Het jong liet zich steeds in het gat zien en ja hoor er vloog een Koolmeesje rond de boom. Het Koolmeesje had voer in zijn bek. Het zal het toch niet?Inderdaad, het Koolmeesje vloog naar het gat en het jonge Spechtje liet zich zien en nam het voer van de Koolmees aan. Wat een gave waarneming. Dit had ik nog niet eerder gehoord en dus ook nooit zelf waargenomen. Een leuke serie foto's hiervan kunnen nemen en hartelijk dank tipgever.

De laatste weken probeer ik onder andere om een vliegende vogel vast te leggen die in de lucht zijn/haar eten/prooi vangt. Dat is best pittig. Vooral snelle vogels halen hun prooi uit de lucht.Vandaag zag ik een groep Huiszwaluwen boven een stuk land vliegen. Ik besloot hier even een tijd te gaan staan en te proberen bovengenoemde vast te leggen. Ik heb zeker 1000 foto's genomen.Mijn camera (Canon R7) kan 30 beelden per seconde op de snelste burst vastleggen en deze heb ik dan ook gebruikt. Ik gebruikte verder de sluiterprioriteit op 1/8000 sec. Mijn camera gebruikte in dit geval het diafragma F11 en 5000 ISO. Ik had de belichtingsafwijking op + 1.3 stap gezet.Ik gebruikte mij nieuwe lens de Canon RF 100-400 5.6-8 IS USM.

Vandaag zag ik een foeragerende Witte Kwikstaart bezig. Op enig moment had hij een tor of iets dergelijks in zijn bek en hij ving daarbij ook nog een soort wespvlieg/zweefvlieg of iets dergelijks.Hij bleef even zitten op zoek naar nog een prooi en daardoor had ik genoeg tijd om een paar leuke foto's van dit beestje te maken met prooien tussen zijn snavel.

Spiegeltje spiegeltje aan de auto . . . . . . in de spotlight.Gisteren waren Jan en ik bij de boerderij in Meijendel. Bij de stallen stond een Jeep van Dunea geparkeerd. Opvallend was dat er steeds een Witte Kwikstaart op de auto vloog en dan specifiek op het rubber van het zijraam vloog en dan in de autospiegel keek. Ik ging achter de auto staan en bekeek en fotografeerde het gedrag van de Kwikstaart. Vaak ging hij even of het dak zitten en vloog dan het rubber op. Het leek er dus op dat hij een concurrent of een aanstaande partner in de spiegel zag.Hij/zij bekeek het even en vloog dan naar het spiegelbeeld en belande dan op de zijspiegel van de auto. Hij keek dan verbaasd verder . . . waar is ie nu. De Witte kwikstaart herhaalde dit een aantal keer totdat de duinwachters eraan kwamen en wegreden. Leuk om dit te zien.

Vanaf april zit er een Bonte Kraai in de Scheveningse Bosjes. Met regelmaat fiets ik er even heen om te kijken of ie er nog is en/of er leuke plaatjes van deze Bonte Kraai te maken zijn.

De afgelopen maanden ben ik een aantal zangvogeltjes tegen gekomen die gezien het jaargetijde weer volop aanwezig zijn. Baltsend, zingend, foeragerend en soms gewoon even op een een takje zittend. Je moet best snel zijn met deze vlugge rakkers die zich hoofdzakelijk tussen de bebladerde struiken en/of takken van bomen vliegen.  Best gelukt met deze foto's en dus "voer" voor een blog.

Jan Koetze stelde in februari voor om een een keer te gaan kijken in een boshut. Leuk bedacht ik me. Een dag op een stoel te gaan zitten en trachten vanaf een grondstatief mooie foto's te gaan maken leek mij ook wel wat. Ik heb Claudia van Baardwijk geappt of zij een mooie hut wist. Claudia maakt vaker gebruik van een boshut namelijk.Claudia wist wel een hut en we spraken af dat zij ook mee ging. Gezellig. Na wat gekuch (6 weken) mijnerzijds konden we uiteindelijk een mooie dag in april vinden.Op vrijdag 12 april  zijn we vroeg op pad gegaan en kwamen daar om 07.00 uur aan. Lopend op weg naar de hut liet een Zwarte Specht en een Raaf zich al horen. Dat zag er goed uit.Jan en Claudia zaten om 08.00 uur al klaar en ik was nog even bezig toen er zich al twee buizerds aandienden. Om 08.02 uur maakte ik mijn eerste foto die dag en even voor 15.00 uur maakte ik mijn laatste. Ook toevallig foto's van weer een Buizerd.

Volgens afspraak (zo leek het):

Al fietsend door het Westduinpark hoorde ik een Blauwborst. Even opgelet en ik zag een paar baltsvluchten van dit manneke. Hij bleef steeds op dezelfde plek de bosjes uitkomen dus camera uit de tas en foto's maken maar. 

Vandaag (6 april) ben ik weer langs de Bosuil takkelingen geweest. De drie jongen bosuiltjes zaten vlak bij elkaar in een boom en een ouder (moeder waarschijnlijk) zat een boom verder. Ze zijn al weer en stuk ouder en groter en ze fladderen van tak tot tak. Ondanks de vele takjes en groene blaadjes lukte het me toch een aantal leuke foto's van ze te maken.

Jan Koetze heeft op zijn facebookpagina een mooi bericht geschreven over hoe we vandaag op zoek zijn gegaan naar jonge Bosuilen, ook wel takkelingen genoemd als ze eenmaal uit hun nest zijn.Zoals ieder jaar bekijk je de waarneming, ga je zoeken op de plekken waar voorheen nesten van Bosuilen waren, spreek je met ter plaatse langskomende hondenuitlaters en wijkbewoners en misschien krijg je dan wel een tip van iemand waar je weer mee verder kunt.Zo ook vandaag, veel gefietst, gelopen en gepuzzeld. Op weg naar weer een bosuilen plek kwamen we Jan Kuiper tegen die ons een tip gaf waar we moesten zoeken. Op die plek aangekomen bleek bedoelde nest leeg te zijn. Kennelijk waren de jongen al uitgevlogen. Zoeken dus in de omgeving maar helaas niets gevonden. Vervolgens weer op weg naar andere plaatsen. We besloten later in de middag maar weer naar de plek te gaan die Jan Kuiper ons had gegeven. In het bos rondlopend en zoekend naar de Bosuilen wees Jan Koetze plotseling naar een hoge top van een boom en na goed kijken bleek er jonge bosuil te zitten. Super. Toch eentje gevonden. Klik, klik, klik dus.

Het is deze maand weer tijd om de Sperwers hun aankomende nest(en) te zien zien bouwen.Het nest wat ik al jaren volg heb ik deze maand een paar keer bezocht. Zowel het vrouwtje als het mannetje brengen takjes naar het nest wat eerder gebruikt is. Er zitten een paar nesten in die buurt vlak bij elkaar en dit nest hebben ze vorig jaar niet gebruikt. Het lijkt er nu wel op dat dit nest het nest gaat worden die ze gaan gebruiken.Vandaag vloog zowel het mannetje als het vrouwtje met takjes naar dat nest. Een paar vliegfoto's van het vrouwtje kunnen nemen terwijl ze op zoek was naar takjes. Het mannetje nam even zijn rust op een boomtak. Leuk weer. Het gaat beginnen.

Weer een een paar Baardmannetjes kunnen spotten. Dat was een tijdje geleden. Steeds als ik langs de Banken rijd kijk ik even of ze er zijn. Eindelijk zag en hoorde ik ze een keer. Ik zag er drie maar alleen een mannetje kunnen vastleggen. Er stond wel een behoorlijk windje dus snel schieten als ze in de buurt waren. 

2 maart 2024: Vandaag mijn eerste IJsvogel dit jaar kunnen fotograferen.Het blijft altijd leuk een IJsvogel te observeren en te fotograferen. Dit mannetje zat in een donker gedeelte van het park en dus een behoorlijke ISO noodzakelijk. De sluitertijden moest ik zo laag mogelijk houden. De eerste foto met 1/1000 sec en de rest met 1/1600 sec gemaakt. Ben best tevreden over het resultaat.

Zo'n drie weken geleden stelde mijn zoon voor om een een weekend met z'n tweeën een paar dagen weg te gaan. Goed zei ik, ga maar wat zoeken. Een paar dagen erna is er geboekt voor 16,17 en 18 februari 2024. We gingen naar de Ardennen en wel naar het plaatsje La Roche Ardenne.  Mijn zoon had een appartement geboekt dus met tassen vol eten en drinken op weg dus.Ik had natuurlijk gekeken of er iets in die buurt te fotograferen was en dat was er. Op 6 minuten rijden vanaf ons appartement was een wildpark. Die zouden we op zaterdag gaan bezoeken en dat was de juiste dag qua weer. Op die dag was het droog en lekker weer. Dat scheelt net weer in een donker bos waarin het wildpark bleek te liggen. Op weg naar het park reden we nog even een rondje in de buurt en zagen we een roofvogel vliegen. Toen we wat dichter bij waren bleek het een Rode Wouw te zijn. Daarvan een paar leuke foto's kunnen maken voordat we dus bij het wildpark waren.Met de camera's om ons nek gingen we wat later het wildpark in. Er was veel te zien maar we wilden  vooral de wolven zien. Een roedel(tje) van vijf wolven liepen in een ruim, met dubbele hekken, omheind gebied. Ze renden, speelden en vochten met elkaar. Leuk om te zien en te horen want er werd door de wolven ook "gehuild". Gaaf om dat van dichtbij te zien en te horen.In het park waren o.a. ook een lynx, Amerikaanse bizons, oehoe's, reeën, zwijnen en nog wat andere dieren. De lynx liet zich helaas niet geheel zien. Ik kon wel een deel van zijn kop vastleggen terwijl hij zich in de dicht begroeide bosjes bevond.

1-2-2024: Vandaag een fietsrit gemaakt. Het was heerlijk weer. Richting Wassenaar gefietst en gewoon maar eens kijken wat ik vandaag tegenkwam. Onder andere een 9 tal Wilde Zwanen foerageerden in Wassenaar. Een paar foto's van deze mooie Wilde Zwanen gemaakt en vervolgens weer verder gefietst. Na ruim 42 km arriveerde ik weer bij mijn huis. Het was een lekker ritje.

Gisteren (de 16e januari) was ik in de buurt van de Zwartbuikwaterspreeuw in Zoetermeer en ben daar even langs gegaan. Toen ik aan kwam lopen zag ik geen één fotograaf. Zou ie weg zijn? Ik zag in eerste instantie niets maar toen ik weer vanaf het vlonder terug liep zag ik hem tussen het riet zitten. De zon stond achter me dus ik probeerde tussen het riet door de vogel te platen. Ook vanaf het bruggetje heb ik een paar foto's gemaakt waaronder één dat ie net zijn gevangen hapje omhoog in zijn bekje gooide. Na een tijdje vloog ie weer het vlonder op. Het was ijzig koud maar ben toch ook het vlonder opgelopen. Hij zat precies aan het eind en was daar aan het foerageren. Ik hield de loopplank waarop ik liep goed in de gaten want één misstap en het was over met die kou. Ook een tweede fotograaf kwam over het vlonder aanlopen maar de spreeuw heb ik niet meer gezien. Hij was weer doorgevlogen. Een paar foto's van de Zwartbuikwaterspreeuw.

Een Zwartbuikwaterspreeuw zit al sinds eind november 2023 op een vast plekje in het recreatiegebied Noord Aa in Zoetermeer. Deze zeer zeldzame soort is natuurlijk veel door natuurfotografen gefotografeerd. Ik was er al een keer geweest maar toen was het geen goed weer voor mij om goede foto's te maken. Vandaag (9-1-2024) scheen volop het zonnetje dus daar maar weer eens heengegaan. Toen ik aankwam werd hij volop gefotografeerd door een tiental fotografen. Hij zat voor een hele mooie foto niet echt heel mooi. Hij zat weer langs de kant tegen de zon in kijkend. Met mijn 150-600 mm lens geschoten dus een hoge ISO.Ik heb er toch een aantal leuke foto's van overgehouden.

Vandaag de eerste dag dat het op de dag net onder nul is. Af en toe een sneeuwvlokje dus de winterplaatjes zijn in de maak. Ik besloot vandaag ook even langs het koppeltje Bosuilen te rijden en niet voor niets. Ze zaten lekker warm tegen elkaar aan en af en toe werd er geknuffeld. Leuk.

Morgen (31/12) te slecht weer om de brandstapel(s) te ontsteken dus werd het vanavond om 19.00 uur. Ik ben op het Noorderhavenhoofd gaan staan om beide brandstapels te zien maar ik heb me alleen op de brandstapel van Duindorp geconcentreerd. Het was even te druk om heen en weer te lopen tussen beide brandstapels. Zelfs de burgemeester van Den Haag, Jan van Zanen,  stond naast me tussen de mensen dus heel veel politie erom heen. Omstreeks 19.00 uur werd de brandstapel ontstoken met vuurwerk. Een leuk gezicht.

Het is altijd mooi om een Torenvalk te zien jagen. Je ziet ze zo'n twintig meter boven een veld bidden en als ze een prooi zien dan  duiken ze steeds een aantal meter naar beneden totdat ze zich op een prooi storten. Zo ook vanmorgen. Ik zat in mijn auto met de camera op een rijstzak te kijken naar een vrouw Torenvalk die aan het jagen was. Ze kwam steeds dichterbij om ineens in het gras te duiken. Ze kwam er weer vliegend uit met een muis in haar poot. Ze vloog met haar prooi op een boompaal die redelijk vlak bij stond. Dat is het voordeel van als je in een auto zit. Als je daar staat dan vliegt ze een stuk verder.Met de muis in haar poten bleef ze even zitten om dan toch even te laten merken dat het einde van de muis dichtbij was. Ze beet hem een aantal keren in de nek/keel. Op één foto is te zien dat ze haar snavel wijd open om de kop van de muis had.In het begin spartelde de muis hevig maar na een paar beetjes was het over. De Torenvalk besloot de muis toch een eindje verder in het land te nuttigen. Ze vloog weg mij met een aantal leuke foto's achterlatend. Gaaf weer.

Rond de havens was het gisteren (25/11/2023) niet zoveel. Veel wind en weinig bijzondere zeevogels. Ik kwam Jan Koetze in de haven tegen en we besloten een rondje te gaan fietsen. Tijdens het fietsen kwamen we een boom tegen waar twee Bosuilen huisden. Toen ze bij elkaar gingen zitten was het even "yes", je kent het wel. Blij met deze waarneming want het zou best eens kunnen dat er reeds gepaard is en er op deze plek jongen kunnen komen. Een mooie plek om in de gaten te blijven houden, en dat doen we zeker.

In de maanden oktober en november van dit jaar is de trek van de zeevogels lekker bezig. Van alles zie je dan langs vliegen en je ziet dan ook vaak dat de Roodkeelduikers rond de havens komen foerageren. Soms blijven ze maar even en soms blijven ze wel weken in de havens dobberen. Zijn dat dan de zwakkere exemplaren die eigenlijk goed moeten bij eten of staat hun lot eigenlijk al vast hier. In ieder geval kan je ze mooi op de foto zetten. Uit de wind en drukte komen ze dieper de havens in. De laatste week zwemmen er een paar dicht bij de kant. Ik heb zelfs al een Roodkeelduiker te kant op zien "lopen". Deze bleef dat een paar minuten zitten en waggelde daarna het water weer in. Enfin . . . leuk om deze mooie duikers op de foto te zetten en ik hoop dat ze het redden.

In de Heesterbuurt in Den Haag werd een Pestvogel gemeld. Ik hoorde dat in de haven van Scheveningen. Ik ben er toen heen gefietst ondanks dat het weer minder was. Op de plek waar de Pestvogel zat was het best druk. Ik heb die dag wat foto's gemaakt maar het was minder weer voor goede foto's. De Pestvogel vloog af en toe naar een rode bessenstruik in een voortuintje van een vrouw. Kennelijk vond de vrouw het ook geweldig want ze had een tafeltje met koffie voor de fotografen voor haar tuintje neergezet. Dat zie je toch niet vaak. De dagen daarna ben ik er niet meer meer heen geweest. Vandaag was het lekker weer en ben ik er weer heen gefietst. Het was niet zo druk met fotografen en de Pestvogel liet zich leuk zien. Ik wilde een vliegfoto van de Pestvogel hebben maar dat is eigenlijk niet te doen op een redelijk korte afstand. Wel een paar gelukt wegvliegend vanaf de top van een boom. Ook leuk.

Toen we in juni 2023 in Helgoland voor de Jan van Genten waren konden we de Jan van Genten prachtig vliegend en vlak voor je fotograferen. Het fotograferen van de Jan van Genten die aan komen vliegen en dan landen op het water dat is er dan niet bij en dat kan je dan wel weer in de haven van Scheveningen.Er komen momenteel veel juveniele Jan van Genten langs vliegen en vanmiddag kwam er langzaam een juveniele Jan van Gent aan vliegen. Tussen de havenhoofden in landde hij/zij en bleef een minuut of 10 even dobberen. Daarna vloog hij over het zuiderhavenhoofd, nog even zwevend tussen de meeuwen, verder.

De grote Grijze Zeehonden en de wat kleinere Gewone Zeehonden liggen bijna dagelijks aan de strandjes van de haven van Scheveningen. Ik rijd dan ook vaak langs die plaatsen om te kijken of ik er leuke kiekjes van kan maken. Zo ook vandaag. Het was regenachtig weer. Door de harde wind waren de havenhoofden afgesloten. In de zwaaikom zag ik een Gewone Zeehond liggen. Zoals altijd liep ik rustig naar de zeehond toe. Natuurlijk houd hij alles in de gaten dus ook mij. Als je op een redelijke afstand blijft is het totaal geen probleem om foto's te maken. Ook hondenbezitters die daar hun loslopende honden uit lieten hielden goed rekening met het zeehondje. Dit zeehondje ligt daar vaker en lijkt ook aan de honden gewend te zijn.Ik heb een hoop foto's gemaakt en hoop dan wat leuks aan foto's over te houden. Naar mijn mening best gelukt.

Vanaf eind september 2023 is er een influx van Alken rondom de havens van Scheveningen. Honderden Alken vliegen naar het zuiden en veel van hun vetten even bij rondom de Scheveningse haven(s). Tientallen groepjes van rondzwemmende en jagende Alken trokken veel bekijks. Je hoorde sommige mensen zeggen: "Wat zijn dat voor Pinguïns"?Rondom de kop van het Zuiderhavenhoofd halen de Alken soms de vis van de lijnen van de vissers en een paar zijn door de vissers binnen gehengeld. Voor de één dus leuk en voor een ander minder leuk zullen we maar zeggen. In ieder geval worden de Alken veel gefotografeerd. Ook door mij natuurlijk.Ik had best al een paar leuke foto's van de Alken gemaakt, zoals een vis van een vislijn afhalend, een grotere vis in de bek en een foto van een net onder water jagende Alk.

Wat zal ik vandaag gaan doen, spookte het vanmorgen door mijn gedachte. Gisteren had ik al een stuk gefietst om uit de weekend drukte te blijven. De N3MP en de Starrevaart bezocht. Na 54 km gefietst te hebben was ik weer thuis zonder eigenlijk een leuke foto te hebben gemaakt. Maakt niet uit. Ik keek vanmorgen het weer aan en besloot nogmaals langs de Visarenden te rijden.Toen ik het parkeerterrein afliep vlogen er al drie op korte afstand. Geen jachtgedrag maar gewoon rondjes draaien.Ik heb daar even staan kijken en ben toen toch doorgelopen naar de plek waar ik van de week ook stond. Er waren daar nog een paar fotografen en na een tijdje meldde één van de fotograferen dat er drie Visarenden op paaltjes en een hek zaten. Eén van de Visarenden zat redelijk dichtbij op een paaltje vlak bij een sloot(je). Na een tijdje gewacht te hebben sprong/dook ie de sloot in om er direct weer uit te komen. Hij schudde wat met zijn poten en vloog toen in mijn richting. Ik stond mooi en de Visarend passeerde mij op niet zo'n grote afstand wat ze van de week wel deden. Leuke foto's daarvan kunnen nemen.Een paar uur later zaten er weer drie Visarenden op paaltjes en hekken en leken daar niet vanaf te komen.Een paar foto's van de polder genomen en ben toen vervolgens maar naar huis gegaan. Toch weer een geslaagde dag.Foto's gemaakt met de Canon R7 + Canon 300mm F4 L + 1.4 Canon teleconverter III.

De zeehonden liggen regelmatig op het strandje en zo ook vanmiddag. Vanmorgen vroeg lagen er drie en nu alleen de Gewone Zeehond. Toch heeft de Gewone zeehond een veel vriendelijker gezicht dan de Grijze zeehonden, vind ik dan. Eigenlijk leuker om te fotograferen omdat ze veel beweeglijker zijn als ze op het zand liggen. Er waren geen andere personen op het strandje en ook geen honden dus. Honderden foto's kunnen maken van dit zeehondje. Af en toe kwam de zon door waardoor er soms op sommige foto's de vacht van het zeehondje iets overbelicht raakte. Een selectie van deze foto's hierbij in deze blog.

Vanaf begin september 2023 zijn er een aantal Visarenden waargenomen in de Vlaardingen Vlietlanden. Er waren er zelfs vier waargenomen. Op 17 september ben ik daar ook eens wezen kijken. Toen ik langs de Middelvliet aan kwam lopen vloog er al een Visarend aan de overkant van de vliet jagend met mij op. Een goed begin. Ongeveer halverwege stonden een paar fotografen die mij vertelden dat dit eigenlijk de beste plek was waar de Visarenden over kwamen vliegen en met name als zij een vis hadden gescoord aan de andere kant van de Middelvliet. Mooi. Afwachten dus want die andere Visarend was al weer verdwenen. Je zag ze aan de andere kant jagen en in een boom zitten. Op één moment zag ik er daar drie. Aan de andere kant zaten ze regelmatig op paaltjes hun prooi op te eten. Ook rusten ze daar wat op hekken en op de grond.De afstand waar de Visarenden jaagden bedroeg ongeveer 100 meter terwijl de afstand waar zij hun prooi aten ongeveer 150 meter was. Best ver dus maar als ze langs kwamen vliegen, met of zonder prooi, dan kon de afstand redelijk zijn voor een foto.Althans met mijn mm-ers. Ik heb die dag drie keer een Visarend met een vis in zijn poten kunnen vastleggen maar helaas net even te ver weg. Toen ik er was telde een fotograaf daar vier Visarenden. Ze zaten toen allemaal op paaltjes en met de verrekijker was het makkelijk tellen.Ik heb enkele foto's kunnen maken maar ook deze dag begon regenachtig maar de zon liet zich af en toe heel even zien. Jammer. Misschien later nog maar eens terug gaan voor betere foto's.

Op 11 september j.l. werd er een waarneming gemeld van een Zeearend in de Nieuwe Driemanspolder. Op de 12e werd die ook waargenomen op de vogelplas Starrevaart. Ik was van de week al eens wezen kijken maar toen liet die zich niet zien.Gisteren, de 18e, ging ik vroeg op pad. Ik had gezien dat de Zeearend de dag ervoor rond 17.00 uur op de vogelplas was gemeld dus ik vermoedde dat ie er vannacht was blijven slapen. Om 07.00 uur zat ik al in de vogelkijkhut de Vogelknip bij de vogelplas Starrevaart. Het regende lichtjes en het was nog schemerig. Het werd wel steeds lichter maar toen om 07.30 uur alle vogels de lucht in gingen wist ik het. Hij was er. Toen de opgevlogen vogels uiteen vlogen zag ik de Zeearend aan komen vliegen. Hij landde op een slikplaat. De vogels gingen rondom op het water zitten en ook veel vogels vlogen weg. Dat gebeurde ook naarmate het later werd. Het werd steeds stiller met de aanwezige vogels. Het weer knapte op en in de hut kwamen er steeds meer fotografen.In de uren dat ik er zat maakte de Zeearend diverse jachtrondjes maar hij landde steeds zonder prooi weer op het eiland.De laatste keer dat ik hem zijn rondje zag maken pakte hij aan de oppervlakte van de plas een vis uit het water en ging daarmee het eiland op. Hij had zijn ontbijt. Voor mij een teken om weg te gaan immers als hij de vis ophad ging hij uitbuiken was mijn gedachte.De Zeearend was geringd en Kevin, die ook in de hut zat, had een duidelijke foto van de ring, WN30. Kevin googelde en trof de ring aan. Het bleek om een mannetje uit 2021 te zijn. Hij was uit het ei gekropen op de Lepelaarsplassen in Almere. Een leuk weetje.Een leuke ochtend en ik was tevreden met mijn foto's. Wel op afstand en ik maakte ze met een vaste 300mm en een 1.4 teleconverter. De vliegfoto van de Zeearend boven de boerderijen is gemaakt met mijn Canon 7D met de Canon 70-200mm 2.8 erop. Een selectie van de foto's hierbij.

De afgelopen week waren de Hop en een Draaihals de zeldzame soorten die ik op korte afstand (Hop 7 km) van mijn woning heb kunnen fotograferen. Het zijn soorten die ik niet veel in deze regio tegenkom. De Hop is vaak als ie ergens gezien wordt goed te fotograferen maar een Draaihals is toch veel moeilijker. De Draaihals zit vaak in de struiken en zijn camouflage kleuren bemoeilijken dit. Toen ik in Rijswijk op de plek van de Hop kwam was ie aan het foerageren op een afstand van ongeveer 20 tot 30 meter afstand. Het was warm, de zon scheen fel en dus veel trillingen in de lucht waardoor de Hop niet goed was scherp te stellen. "Gelukkig'' hoorde ik dat ook van de andere fotografen dus het lag niet aan mij. Van Claudia mocht ik een driepoot, waarop een schommelkop zat, lenen waardoor ik toch nog later op de dag een paar redelijke foto's kon scoren. Ik had alleen maar 280 mm (incl. converter) bij me. Het was gezellig daar bij de Hop waar honderden fotografen op zijn afgekomen, waaronder ik ook natuurlijk.

Sinds een paar weken zit er een juveniele Drieteenmeeuw in de haven van Scheveningen. Deze Drieteenmeeuw heeft waarschijnlijk in de lijn van een visser gezeten want één van de vleugels lijkt beschadigd alhoewel ie er goed mee kan vliegen. Hij rust veel uit op de kop van het Zuiderhavenhoofd en ligt dan op de blokken rondom de vissers. Je weet maar nooit wanneer er een visje voor hem overblijft.Fotografisch is het leuk om deze Drieteenmeeuw te fotograferen. Hij landt soms gewoon bijna op de camera. Natuurlijk heb ik veel foto's van deze meeuw gemaakt. Een selectie hieronder met een diepe buiging als laatste foto, zo lijkt het.

30 augustus 2023 fietste ik door/langs de havens van Scheveningen.Ik had al vernomen dat er bijna de hele ochtend een zeehond op het strandje bij het Zuiderhavenhoofd lag. 's-Middags was ik in de gelegenheid even op mijn fiets te stappen en rond de havens te fietsen. De zeehond zou ook al weer gewoon het water zijn ingegaan toen er een hond vlakbij was gekomen begreep ik. Toen ik het havenhoofd op fietste zag ik een zeehond liggen. Het was best een groot dier en het bleek een gewone zeehond te zijn. Ik was er alleen dus kon ik op mijn gemakje de zeehond fotograferen. Ik lag op mijn buik en was aan het fotograferen toen ik zag dat de zeehond door stuifzand bijna aan het zicht werd onttrokken. Gaaf. Ik probeerde zoveel mogelijk het oog in de gaten te houden en de rest is dan een leuke bijzaak. Ook ik voelde het stuifzand over mij en mijn camera gaan maar ik moest toch een paar foto's hiervan maken.Ik zag dat de zeehond met zijn kop op het zand ging liggen met zijn ogen dicht maar toch ook af en toe geopend en naar mij kijkend. Genoeg foto's gemaakt en toen nog even naar de kop gefietst. Ook daar zwom een zeehond in de kom en zo te zien een Grijze Zeehond. Leuk de zeehondjes weer in de haven te zien. Het zeilgebeuren zorgde de laatste maand dat ze verder wegbleven maar die rust is weer terug.